اشکال مختلف بروز بیماری روزاسه

تشخیص رزاسه

از آنجا که بیماری رزاسه به شیوه‌های مختلفی بروز می‌کند، تشخیص آن برای پزشکان دشوار است. بیماری رزاسه بیشتر با موارد زیر اشتباه گرفته می‌شود:

• آکنه‌ی ولگاریس
• درماتیت سبوره‌ای
• چربی نابهنجار پوست (سبوره)
• کراتوز پیلاریس یا پوست مرغی
• آلودگی به دمودکس
• ضایعات آکنه شکل ناشی از مصرف استروئید
• پیودرما فاسیال (نوعی آکنه)
• درماتیت دور دهان و غیره

متخصصان پوست آکنه رزاسه را به چهار دسته‌ی اصلی تقسیم می‌کند.

 اریتما توتلانژکتاتیک (ERYTHEMATOTELANGIECTATIC)

در این نوع از رزاسه، پوست فرد مبتلا برافروخته و قرمز است و بیمار حس می‌کند که پوستش می‌سوزد و سوزن سوزن می‌شود. دیدن رگ‌های خونی و سفت و پوسته پوسته شدن پوست از نشانه‌های دیگر رزاسه اریتما توتلانژکتاتیک است.

 پاپولوپوسچولار (PAPULOPUSTULAR)

در این نوع رزاسه، بیمار جوش‌های متورم قرمزی شبیه آکنه بر پوست خود می‌بیند. گاهی رزاسه‌ی پاپولوپوسچولار با قرمزی و سوزش پوست همراه است. در این نوع نیز ممکن است رگ‌های خونی زیر پوست دیده شوند.

گاهی رزاسه ی پاپولوپوسچولار به آکنه‌ی ولگاریس شبیه است با این تفاوت که جوش سر سیاه (کومودون) روی پوست دیده نمی‌شود. مگر اینکه بیمار به طور هم زمان آکنه‌ی ولگاریس داشته باشد.

 فیماتوس (PHYMATOUS)

رزاسه‌ی فیماتوس با ضخیم شدن و ایجاد بافت ناهموار در پوست همراه است. در این نوع، بینی بیمار، گوشتی و متورم می‌شود. گاهی نیز رگ‌های خونی فرد بیمار دیده می‌شوند.

 چشمی

رزاسه‌ی چشمی، چشم‌های فرد بیمار را درگیر می‌کند. علائم این بیماری عبارتند از: آبریزش، قرمز و پرخون شدن چشم، سوزش، خارش و قرمزی پلک، حساسیت به نور، تاری دید، گل مژه و احساس جسم خارجی در چشم.

رزاسه‌ی چشم اغلب با انواع دیگر رزاسه همراه است. به همین دلیل، ممکن است بیمار علاوه بر درمان چشمی به درمان موضعی هم نیاز داشته باشد.

بیماری رزاسه چیست؟