لایه برداری شیمیایی پوست
در لایه برداری شیمیایی یک راه حل شیمیایی برای پوست بکار می رود و اجازه خیس شدن به آنرا می دهد. بسته به چگونگی نفوذ به پوست آنها بیش از ۱ تا ۱۴ روز بدور از پوسته برداری شیمیایی قرار می گیرند. این فرایند قسمتهایی از پوست را در یک روش کنترل شده از بین می برد بنابراین پوست جدید می تواند به جای آن رشد کند. مواد شیمیایی بکار رفته “واسطه های پوسته پوسته شدن” و “واسطه های زخم شدن” نامیده می شوند.
انواع لایه برداری
انواع پوسته برداری شیمیایی براساس چگونگی نفوذ مواد شیمیایی و انواع راه حل های شیمیایی بکار رفته در ساختارشان از یکدیگر متفاوتند. چیزهایی که ممکن است روی عمق پوسته برداری تاثیر بگذارد عبارتند از: غلظت اسید در پوسته میانی. تعداد روکش های استفاده شده و میزان زمان مجاز قبل از خنثی کردن اسید.
پوسته برداری عمیق تر منتج به تاثیرات و خطرات بیشتر. افزایش درد و طولانی شدن مدت زمان التیام می شود. سه نوع پوسته برداری وجود دارد:
1. پوسته برداری سطحی : ملایم ترین نوع پوسته برداری شیمیایی است و می تواند روی همه نوع پوستی انجام شود.پوسته برداری سطحی معمولا از مایعی حاوی اسید رقیق(اغلب اسید گلیکولیک) استفاده می کند. اغلب یخ خشک (کربن دی اکسید جامد) نیز استفاده می کند.
2. پوسته برداری میانی: این پوسته برداری عمیق تر از پوسته برداری سطحی به آن نفوذ میکند و باعث سوزش دو درجه ای پوست می شود. اسید کلراکتیک عامل اصلی بکار رفته برای پوسته برداری میانی است با این حال ممکن است پوسته بردای به روشهای متعدد با یک ماده شیمیایی انجام شود.
3. پوسته برداری عمیق: این نوع پوسته برداری به لایه های مختلف پوست نفوذ می کند و باعث سوزش دو درجه ای پوست می شوند. آنها فقط روی صورت بکار می روند.
ماده ای شیمیایی به نام فنول برای این نوع پوسته برداری بکار می رود.ممکن است پوسته برداری عمیق روی پوست تیره انجام نشود زیرا آنها متمایل به سفید کردن پوست دارند (رنگی کننده). حتی در افرادی که پوست روشن دارند ممکن است پوسته های فنول –یا هر پوسته عمیق دیگر- پوست را سفید کند. در بسیاری موارد پوسته برداری عمیق فقط یکبار انجام می شود.
بیشتر بخوانید :