از شویندههای صورت حاوی سولفات دوری کنید.
هنگام انتخاب شوینده های صورت به لیست ترکیبات تشکیل دهنده محصول نگاه کنید. پوست شما از هر نوعی که باشد حتی چرب و جوشدار بهتر است از شویندههای فاقد سولفات استفاده کنید.
سدیم لوریل سولفات و سدیم لورت سولفات از جمله ترکیبات شویندهها هستند که هنگام ترکیب با آب کف ایجاد کرده و چربی را در خود حل میکنند. کف کردن شوینده اگرچه در ابتدا حس خوشایند تمیزی در پوست ایجاد میکند اما به مرور موجب آسیب به لایه چربی محافظ پوست (Skin Barrier) میشود.
سد دفاعی پوست (Skin Barrier) خارجیترین لایه در سطح پوست که از سلول و لیپید (چربی) تشکیل شده ( کلسترول، سرامید و اسیدهای چرب ضروری مهمترین عناصر این لایه چربی را تشکیل میدهند.) و مانع از تبخیر رطوبت سطح پوست میشود.
هنگامی که سد دفاعی پوست سالم است پوست شما نرم، صاف، یکنواخت و متعادل به نظر میرسد. سولفاتها و سایر شویندههای قلیایی با آسیب به این لایه موجب خشکی و کشیدگی، قرمزی و چربتر شدن پوست خواهد شد. همچنین پس از استفاده از شویندهها با PH قلیایی ساعتها زمان خواهد برد تا PH پوست به حالت عادی بازگردد. پس میبینید استفاده از شویندههای قلیایی دو بار در روز چه فشاری به پوست وارد میکند.
خوشبختانه در حال حاضر شوینده های صورت بسیاری با PH سازگار با پوست و فاقد ترکیبات صابونی در دسترساند . متخصصان پوست پیش از این تصور می کردند PH طبیعی پوست ۵٫۵ است اما امروزه اکثر متخصصان پذیرفته اند PH زیر ۵ و به طور خاص بین ۴ تا ۴٫۵ ایده آل ترین PH برای پوست است. روی بسیاری از شویندهها به خصوص پنها PH محصول درج شده است که میتواند به انتخاب شما کمک کند.
دقیقا به همین دلیل شما باید تا حد امکان استفاده از صابونها را محدود کنید. البته استفاده از صابونها با تجویز پزشک و به دلیل اهداف درمانی ایرادی ندارد اما صابونها به دلیل قلیایی بودن نباید به طور دائم شوینده مورد استفاده شما باشند.